Misja 1. ZBROJOWNIA TINUVANEL

Wysłany: Śro 22:47, 26 Mar 2008

Ethelion wstałz krzesła, poprawił miecze na plecach i podszedł do swojego "kąta". Wyjął jakieś fiolki i powkładał je do pasa. Na plecy narzucił kołczan strzał i łuk, po czym ruszył na północ....

Wysłany: Śro 22:55, 26 Mar 2008

Iskra w milczeniu podążyła za byłym Tarem. Jej myśli odpłynęły daleko, a miecz zaczął błyskać błękitnym światłem, które dodawało sylwetce elfki tajemniczości.

Wysłany: Śro 23:01, 26 Mar 2008

Droga pośród ruin dłużyła się niemiłosiernie. Co pewnien czas elf przewracał i oglądal napotkane zwłoki, czasem coś z rzeczy które mialy te zwłoki przy sobie schował, ku obrzydzeniu reszty drużyny, a czasem milcząc ruszał dalej. Ethelion starał się nie narobić za wiele hałasu a jego towarzyszki szły za jego przykładem. Nie uszli daleko od obozu gdy Ethelion wyczuł dym. Obrócił się do nich.
-Kto z was najciszej chodzi i ma najlepszy wzrok? A w razie czego głośno krzyczy i zabija dużo przeciwników naraz?

Wysłany: Śro 23:05, 26 Mar 2008

Zaheel podążyła za swoimi towarzyszami. Po drodze rozglądała się z ciekawością, ale i uwagą czy coś lub ktoś nie poruszy się w ruinach. Dla pewności sprawdziłą czy katana dobrze się wyjmuje i czy sztylet jest na swoim miejscu. Nigdy nic nie wiadomo. Dostrzegła, że miecz Iskry zaczął świecić. Zdziwiło ją nieco, bo tak potężne magiczne miecze mieli tylko bogacze, albo awanturnicy. Iskra prędzej wygladała na tą drugą, chociaż nigdy nic nie wiadmomo. Odnotowała sobie w pamięci, żeby zapytać ja o to przy najbliższej okazji.

Wysłany: Czw 16:53, 27 Mar 2008

Abara w milczeniu szła z resztą. Ściskała rękojeść swego sztyletu ale myślała, że przydałby sie jej jeszcze łuk i strzały. Nie mogła się jednak, tak jak Ethelion zdobyć na to, aby ograbiać trupy zabitych. W jej rodzinnych stronach takie wykroczenie zasługiwało na karę śmierci...tylko, że w jej kraju nigdy nie było takiej wojny...

Wysłany: Czw 19:57, 27 Mar 2008

Ethelion zniesmaczony spojrzałna towarzyszki.
-Widzę że nie ma chętnych - podszedł i oparł się o pobliski mur, jedyną pozostałość z czyjegoś domu - To co siedzimy tu czy idziemy i przywitamy sienie zważając na to co nas czeka??

Wysłany: Czw 21:21, 27 Mar 2008

Ja mogę iść. Wolę to, niż czekanie, aż oni tu przyjdą - powiedziała cicho Iskra - Nie czeka tam na nas nic, co miałoby w sobie choć cień energii umarłych.

Wysłany: Czw 21:38, 27 Mar 2008

Po twarzy Etheliona widać było że się zdenerwował.
-Idź i wracaj szybko. Czekamy i gdyby co przyjdziemy z odsieczą.

Wysłany: Czw 21:46, 27 Mar 2008

Zapominasz kim jestem. Nie będe potrzebować odsieczy. - odpowiedziała cicho ruszając w kierunku dymu. Szła wolno i ostrożnie. Chociaż nie wyczuwała zagrożenia była świadoma, że nie wszystko da się wyczuć.
Po krótkim marszu doszła do niewielkiej polany znad której unosił się dym. To co zobaczyła zmroziło jej krew w żyłach, mimo że była doświadczoną wojowniczką i niejedno już widziała. Z pobladłą twarzą powróciła do towarzyszy.
Oddział młodych elfów. Wymordowani, część zwłok nadpalona. Na środku polany nadal pali się ogień. Wygląda na rytuał... Nie chciałam się przyglądać, zresztą jedna para oczu to niewiele...poza tym...ich trzeba pochować -powiedziała cicho Iskra

Wysłany: Czw 22:21, 27 Mar 2008

Zaheel wolała pozostać w cieniu, nigdy nie zgłaszała sie na ochotnika. Poczekała, aż Iskra wróci, ale denerwował się. Nie wiedziała, co tam może ich czekać, sama chciałaby się przekonać co tam się dzieje. Zaczęła nerwowo chodzi wzdułż niewielkiego wyłomu, w oczekiwaniu na wieści.
Gdy Iskra wróciła, odczuła ulgę, To znaczy ,ze nie jest tak źle. Jednak kiedy wysłuchała, co elfka tam zastała. Zrobiło się jej ciepło. Tego typu rytuały odprawiono na cześć wielkich bogów lub demonów, szczególnie z taką ilością ofiar.
- Trzeba ich jak najszybciej pochować i dorpawić czary. - Powiedział i nie czekając na reakcje innych skierowałą sie w tamtym kierunku. - Inaczej nie zaznają spokoju i my będizemy mięli problem. - Rzuciła przez ramię.

Wysłany: Czw 22:53, 27 Mar 2008

- Masz racje. Chodźmy. - Wyjął do prawej ręki miecz a lewą zacisnął na fiolce z krwistoczerwonym płynem. - Przygotujcie broń, trupojady mogą sobie za niedługo przyjść do tego "szwedzkiego stołu"

Wysłany: Pią 9:24, 28 Mar 2008

Abara chętnie ruszyła, aby pochowac zmarłych. Wolała to, niż rabowanie ich. Jednak, gdy zobaczyła zwłoki, zrobiło jej się niedobrze i musiała odwrócić się na chwilę, aby stłumić mdłości. Gdy nieprzyjemne uczucie minęło i spojrzała znów na ciała, łży napłynęły jej do oczu. "To równie dobrze mogliśmy być my"pomyślała. Przez chwilę poczuła strach, ale zaraz skarciła się w duchu za niegodne myśli. W tym świecie nie ma miejsca na takie uczucia jak strach.

Wysłany: Pią 10:36, 28 Mar 2008

Ethelion podszedł do najbliższego z ciał i pochylił się nad nim.
-Nie podoba mi się to wszystko... te elfy są martwe conajmniej od kilku dni... a nie są nawet nadgryzione przez trupojady... - Ethelion czujnie rozejrzał się po krawędzi tego co dawniej było polaną w największym z Tinuvaneliańskich parków - To może być pułapka. Proponuje byśmy te ciała skremowali a nie zakopali... Zajmie to mniej czasu, a jeśli ktoś nas zaskoczy to Iskra będzie mogła skierować płomień z ciał na naszych nieoczekiwanych gości. Prawda??[/list]

Wysłany: Pią 18:23, 28 Mar 2008

Iskra skinęła głową
Jest tu jedno ciało, które pragnę pochować w normalny sposób...reszta mi obojętna. I oczywiście, że mogę w każdej chwili skierować ogień w innym kierunku. - jej odpowiedź była cicha i spokojna.

Wysłany: Pią 18:42, 28 Mar 2008

Abara spojrzała na nią uważnie:
- Czyżbyś znała kogoś z tych martwych? Dlatego pragniesz go pochować w zwykły sposób?