Misja 2 PAJĘCZE PODZIEMIA

Sylfaen wzruszył ramionami i dał jej sejmitar, po czym odwrócił się i zaczął wracać do obozu.

Ethelion wyjął z torby pakunek, w środku znajdował się chleb i suszone mięso. Siadł obok Yael i podsunął jej jedzenie pod nos (^^')
-Ej wy, chodxcie jesć

Ziewnęła rozkosznie, zamrugała kilka razy i spojrzała na obozowisko.Widząc Yael radośnie do nie podbiegła i wyciągnęła flakonik z fioletowym i brunatnym płynem.
- To jak? - zapytała z błyskiem w oku - To co zawsze?
Zwróciła się do mrocznego elfa.
- Co to jest? - zapytała z niesmakiem

- Bierz ode mnie to mięcho...
Wyszczerzyła żeby do Sachmet i pokiwała głową.
- Pewnie, ze tak. Siadaj. - nachyliła sie do elfki i podrapała za uchem siedzącą na jej ramieniu Miskę.

Ethelion wzruszył rękami
-A co chcesZ? sałate?

- O, jakby czytał w myslach... - mruknął do Fashii i poszedł do Eth'a po jedzenie. Wziął porcję chleba i suszonego mięsa idealną, dla dwóch głodnych osób. Przyszedł z tym do Fashii.
- Chcesz? - zapytał retorycznie, wsuwając kawałek mięsa w usta partnerki.

Podaje Yael flakonik.
- Masz, ale uważaj, od ostatniego czasu nieco go ulepszyłam. - mruga porozumiewawczo
Miska wyraźnie szczęśliwsza zeskoczyła Sachmet z ramienia, po czym ułożyła się wygodnie u jej stup.
- Prawie zapomniałam. Czy miałaś jakiś eliksir powodujący wzrost, lub coś takiego? - szepnęła w ucho Yael - Miska jest dziwnie większa...

- Chodź do nich. Mają trunek.. - zamyśliła się - albo.. - zrobiła szatański uśmieszek i szybkim gestem ręki przyciągnęła do siebie jeden z flakoników. - Wybaczcie! - zaśmiała się cicho.

- No, wracają wspomnienia... - rzucił z lekkim śmiechem, na widok Fashii 'kradnącej' trunek.

- Hihihi.. - zachichotała cicho, pocałowała Blizqiego i otworzyła trunek. ''Jak ja dawno nie piłam czegoś dobrego.." pomyślała Fashia i wzięła łyk.

- Wzrost... Nie, nie miałam nic takiego... Zresztą nic mi nie zginęło. - pociągnęła łyk napoju i aż się wzdrygnęła. - Łał...

Ethelion czując sie zignorowany odsuną lsie na bok, zrzucił napiersnik zostając w samej tunice i butach, po czym wyjął swój narkotyk, dolał do niego jeszcze zawartość dwóch innych manierek i jednym chaustem wypił... Skrzywi lsię
-W deche... -Zabrał swoje miecze i podszedł do Drowa-Shazerazon Y'veal - Sylfaen roześmiał się i z własnych pakunków wziął dwa schowane dotąd sejmitary. Potem wychylil napoj z manierki Etheliona i zaczęli walczyć. Ich ruchy były szybkie, precyzyjne i pelne gracji. Po całej komnacie roznosi lsie brzdęk uderzających o siebie mieczy. Obaj walczacy w samych tunikach i butach przedstawiali malowniczy widok, otoczeni mithrilową mgielką meiczy.

Pocałunek odwzajemnił z radością.
- Podziel się! - zaśmiał się, wyciągając flakonic z dłoni dziewczyny i samemu kosztując.
- Podobno głodna byłaś, a nie spragniona - mruknął z szyderczym chichotem.

Pociągneła łyk płynu.
- Czy on tak zawsze? - spytała Yael wskazując głową Etheliona

- E tam! Marudzisz. - zaśmiała sie cicho. - A co jeśli.. trochę im poprzeszkadzam? - spojrzała na dwóch walczących. Wzięła w dłoń tępy sztylet znaleziony przy jednym z Drowskich ciał i rzuciła nim w walczących. Oczywiście, przy pomocy telekinezy. Tuż przy nich sztylet "ożył" i włączył się do bitwy.

Z lekkim uśmiecham popatrzyła na chichoczącą parę, przyjrzała się malowniczej walce Etheliona i Sylfaena i zaczęła przeszukiwać swoją torbę.
- Zazwyczaj. Masz coś, co można by dodać do skrętów? - zapytała. - Chyba potrzebuję wspomagacza.