Wędrowni handlarze

Od samego rana w obozie handlarzy słychać gwar. Niektórzy właśnie przyjeżdżają, inni odjeżdżają. Widać biegające dzieci między wozami, ujadające psy i szwendających się tu i ówdzie obywateli miasta oglądających towary przywiezione przez handlarzy. Dużym zainteresowaniem cieszy się grupa wędrownych artystów dających teraz spektakl na obrzeżach obozu. Wysoko nad głowami widzów chodzi linoskoczek, w dole pokaz daje dwóch połykaczy ognia, a z boku bard śpiewa balladę o niezwyciężonym rycerzu. Dzieci skaczą między połykaczami ognia, ale im zdaje się to nie przeszkadzać. Na "scenę" wchodzą błazny rozśmieszając widzów samym swym ubiorem.
Patrząc na cały ten obrazek zaczynasz się zastanawiać jak to jest być takim wędrownym handlarzem, nie przejmującym się ani polityką, ani wojnami, chodzącym sobie gdzie chce i kiedy chce.

[zakładam, że moja postać jest w stanie wypatrzeć któregoś z handlarzy? ;p]

Wśród straganów przechadzała się zakapturzona postać. Uważnie obserwowała ona otoczenie, jakby szukając odpowiedniego towaru, bądź osoby... Sothgall von Vairas. Przybył niedawno do miasta, choć nie dawał znaku życia od niemal roku.
Podszedł szybkim krokiem do jednego ze straganów na uboczu. Wyciągnął dłoń w stronę będącego tam handlarza, na której błyszczał pierścień... rodowy klejnot Sothgalla, jego ostatnia cenna rzecz. Potrzebował pieniędzy.
-Ile mi za to dasz? - spytał.

-No, no... co my tu mamy...- powiedział niski, tęgi człeczyna. Nie wyglądał na godnego zaufania ani tym bardziej uczciwego.
-Zdejmij pan ten pierścień, muszę się mu przyjrzeć...- powiedział nie spuszczając chciwego wzroku z błyskotki.

Sothgall spojrzał uważnie na handlarza, zastanawiając się czy można mu zaufać... uśmiechnął się szyderczo i szybkim ruchem zdjął pierścień. Dał pierścień straganiarzowi, po czym oczekując odpowiedzi oparł ręce o biodra, rozkładając płaszcz a tym samym odsłaniając miecz przy pasie...

-No, no... bardzo ładny...- powiedział całkowicie nie zwracając uwagi na Twój miecz. -O! Spójrz, moi bracia wracają!- Powiedział wskazując dwóch dwumetrowych osiłków uzbrojonych po zęby idących w waszą stronę. Handlarz czuł się coraz bardziej swobodnie z Twoim pierścieniem, zaczął go nawet zakładać na palec. CR?

Sothgall uśmiechnął się. Brakowało mu ruchu, znalazł okazję. W swojej "karierze" radził sobie z gorszymi przeciwnikami, więc jeśli przeciwnik jest słaby technicznie... Postura rywali nie zrobiła na nim wrażenia, jedyne kogo mógłby się przestraszyć to magów, ale z dziwnych powodów ta dwójka mu ich nie przypominała...
-O, to miło. Pozdrów - Sothgall odparł ironicznie.

Handlarz cały czas bawi się Twoim pierścieniem, a bracia właśnie podeszli do was i popatrzyli się na Ciebie
-E, a ten to kto?- zapytał się jeden z osiłków patrząc się na Ciebie
-Klient- odpowiedział handlarz- mogę Ci za ten pierścień dać góra 10ss (sztuk złota. nie mam pojęcia jaka jest tu waluta, bo nasz wspaniałomyślny admin niczego takiego nie ustalił, więc wzoruję się na DnD. kupisz za to jakiś mieczyk słabej jakości Razz

)- powiedział nie spuszczając wzroku z pierścienia.

Sothgall spojrzał na handlarza i chwilę się zastanawiał.
-Chcę 20 sztuk - odpowiedział.

-Nie, 10ss i więcej nie dam. Chciwość do pierwszy stopień do piekła...- powiedział, a dwóch osiłków stojących za nim dyskretnie położyli ręce na mieczach.

-10 sztuk i stawiasz w karczmie kolejkę mnie i panom z tyłu - szybko odpowiedział Sothgall, wyglądający na rozbawionego.

-Nie spoufalam się z klientami. Niektórzy tutaj pracują, jakbyś nie wiedział- wyjmuje 10ss i daje Ci- bierz to i zabieraj się stąd!- chyba go wkurzyłeś. Bracia handlarza stanęli gotowi do ataku, na wypadek, gdybyś nie chciał odejść.

(nie mogę uwierzyć, że tak tanio oddałeś ten pierścień xD poszedłbyś gdzie indziej to by Ci dali za niego 100sz Razz

)

[po prostu biorę pod uwagę psychologię postaci ;p zobaczysz ^^]

Sothgall wzruszył ramionami.
-Powiedziałem 20... chciałem być nadzwyczaj miły, ale widzę, że muszę upić się sam. To jak będzie? Płacisz, czy mam się zająć tymi gorylami? - powiedział spokojnie z małym uśmiechem na ustach.

(a że ja niby czytałam charakterystykę Twej postaci, nie? Razz

)

-Spadaj stąd, nie mam czasu na kłótnie!- krzyknął wzburzony, lecz dostrzegłeś niepokój w jego oczach spowodowany twym stoickim podejściem do sprawy. Oddał Ci szybko pierścień jakby była to największa zaraza tego świata- zabieraj to i nie chcę Cię widzieć! Tak naciągać ludzi! No już! Zmiataj stąd!

Wojownik wzruszył ramionami.
-Jak uważasz... - mruknął, biorąc rodową pamiątkę i podchodząc do innego stoiska.
-Ile dasz mi za ten pierścień? - spytał tamtejszego handlarza.

Handlarz spojrzał się na Ciebie z uśmiechem i przyjrzał się pierścieniowi.
-No, no. Ładna robota. Dziwię Ci się, że chcesz go sprzedać. No, ale skoro taka jest Twa wola... Hmm... Mogę dać Ci za to jakieś 50sz. Więcej nawet jakbym chciał, to nie mogę.