W murach obozu

Drow spojrzałp owszystkich...
-Jeszcze jedna próba. To co się teraz stanie jest bardzo popularne wśród drowow... czasem może się to stać w czasie gdy podżynacie jednemu z nich gardło... otóż widzicie... Drowy lubią takie sztuczki jak ta - Drow wykrzyczałsylaby zaklęcia oczyszczenia z klątw i uroków, i ciała drowów zamieniyl się w zwłoki elfek i elfów, a grymasy nienawiści.. zmieniły się w zatopiony w martwej tkance krzyk rozpaczy i przerażenia...
Ethelion skrzywił się i podszedł do czerwono-czarno wlosej elfki...
-Szczur?

- O Boże.. - Fashię zamurowało. - Coś ty zrobił?! Bądź przeklęty! - Cała drżała.

Zwróciła się w stronę drowa z wojowniczą miną.
- Nie do końca...Trzeba tylko uwarzyć, gdyż czasami odgryza ręce - powiedziała nieufnie

- Niezły jesteś... - wzruszyła ramionami. Elf, drow, człowiek wszytko jedno, jeśli jest martwy zamiast niej. O wiele większe wrażenie zrobiło na niej pojawienie się starej towarzyszki.
Podeszła do Sachmet i uściskała ją.

- Proszę puść, bo się porzygam! - powiedziała bez tchu

Iskra patrzyła na drowa z zimnym uśmiechem
Nie poznałeś mnie, może to i lepiej. Cóż idę z wami.-powiedziała cicho

- Kiedy.. wyruszamy? - spytała nieufnie. Nie miała nic ze sobą oprócz swej sukni, ale zawsze wolała być przygotowana do marszu.

Grzecznie puściła, po czym zwróciła się do Iskry:
- Czujesz się już wystarczająco dobrze?

Napił się, zjadł trochę mięsa znad ogniska. A potem nagle oczy mu rozbłysnęły, źrenice się rozszerzyły. Przez ten długi czas był jakby w transie. Widział, słyszał, ale nie ruszał się, nie rejestrował treści, nie kojrzył. Ocknął się gdy bełt jednego z drowów przelecial mu przed nosem. Nie zdążył dołączyć do walki, bo już było po wszystkim.
- Skoro już tu jestem... Cóż, idę z wami. Zawsze to łuk i kilka ostrzy więcej. - odpowiedział, uśmiechając się do towarzyszy kącikiem ust.

Przekręciła głowę w prawo.
- A tak przy okazji, gdzie się wybieracie? - zwróciła się w kierunku Yael

- Zamordować drowią arcykapłankę. Idziesz z nami?
Yael zmrużyła oczy i obrzuciła Blizqy'iego podejrzliwym spojrzeniem.
- Musimy porozmawiać, chłopcze. - oznajmiła po czym odciągnęła go od towarzystwa i popchnęła na ścianę.
- Mam pytanie.

- Oł! - zawołał zaskoczony takim nagłym... naskokiem.
- Pytanie? Więc słucham. Nie mam nic do ukrycia - mówił, spoglądając prosto w oczy rozmówczyni. Delikatny usmiech nie znikał z jego twarzy.

- To jak kochana? - zwróciła się do dużej, czarnej i bardzo futrzanej kulki na ramieniu - Idziemy?
Miska podrapała się po uchu i zaczęła lizać sobie ogonek.
- Uznam to za twierdzącą odpowiedź... - mruknęła trochę zawiedziona, że jej szczurzy towarzysz nie wykazał poziomu inteligencji na jaki go stać.

- Kto cię nasłał? - wyrwało się jej, ale zaraz się opanowała. - Widziałam jak leczyłeś Fashię. Gdzie się tego nauczyłeś? Skąd ty się w ogóle wziąłeś?

Westchnął lekko.
- Więc od początku... Pochodzę z pustyni. Zostałem wygnany i skazany na banicję za zabójstwo dwóch osób. Zabiłem jedną, w afekcie. Ale sądy są tam dość... Surowe. Mniejsza. Nauczyłem się tego od matki, była sanitariuszką. - skończył. Jego powieki nawet nie drgnęły.